Cédari
Bijna honderd jaar geleden toste Eugene Huids en zijn zus met een muntje om de boerderij van hun ouders, Eugene verloor en bouwde zijn eigen boerderij. In 1924 runde Eugene zijn bedrijf in hoogstam-fruit en koeien. Zijn zoons Harie en Sjra namen het bedrijf hierna over. Later trouwde Sjra met zijn vrouw Finy, zoon Eric werd de opvolger en zette samen met Germaine het bedrijf voort, de derde generatie.
Limburgse appelcider van Fruitbedrijf Huids
Zo'n 20 procent van de appels is niet geschikt voor consumptie, simpelweg omdat de supermarkt geen appel wil met hagelschade. Zonde om niet te gebruiken, vinden wij. Daarom zochten wij naar iets nieuws!
CéDaRí, c'est la vie. Een lekkere frisse cider. Vernoemd naar de drie dochters, Céline, Danaé en Richelle.
In het najaar van 2017 begon het met een wijncursus. Even iets anders aan het hoofd dan alle exportproblemen, Rusland dat de grenzen dichtgooide en alle verhagelde appels (2016), de bevroren bloesem door hevige nachtvorst (2017) en in 2018 weer een jaar met flinke hagelschade. Op zoek naar een oplossing voor de verpeste oogst.
Van de wijncursus werd geleerd dat je heel veel kunt met wijn, en dat deze ook te maken valt van appels en peren. Het productieproces begint. Vallen, opstaan en heel veel leermomenten. Hieruit kwam vooral naar voren dat een appel- of perenwijn bijna niet kan concurreren met de bekende druivenwijn. Daarom ging de zoektocht door, en dit leidde tot resultaat.
In vele landen om ons heen heerst er van oudsher nog een cidercultuur, alleen Nederland heeft zich dit laten afnemen door de biergiganten, en hier willen wij iets mee doen. Zuid-Limburg is een echte fruitstreek en het zou geweldig zijn als juist hier de ciderconsumptie weer op de kaart komt. Al zullen niet alle tweede soort appels verwerkt kunnen worden, is het toch mooi om te zien dat een gedeelte voor een nette prijs geconsumeerd kan worden en er veel voedselverspilling wordt tegengegaan. Dit werd onze inspiratiebron: appels en peren die vanwege kleine beschadigde plekjes niet worden opgenomen in het assortiment van de supermarkt gebruiken om een lokaal, puur en eerlijk product te maken, appelcider.
Cider productie
Als eerste worden de appels per ras apart gewassen. Ze worden vermalen en daarna met een ballonpers tot sap geperst. Wist je dat er van 1 kilo appels 60% sap overblijft? De droge pulp die hierna overblijft wordt naar de dieren gebracht, zo wordt er 0% verspild! Vervolgens worden de suikers en zuren gemeten en wordt er een keuze gemaakt welk soort gist geschikt is. Verder wordt er sulfiet gebruikt om een heldere en houdbare cider te maken. Voor ons is het van belang dat het product zo weinig mogelijk toevoegingen bevat buiten de benodigde gist en sulfiet. Het aroma van de appels is dus erg belangrijk omdat dit uiteindelijk de smaak beïnvloedt.
Gaande het productieproces kwamen wij bij het product appelcider, een frisse dorstlesser waarmee we het gevoel van saamhorigheid en bourgondisch genieten willen overbrengen aan de consument.
Limburgse appelcider van Fruitbedrijf Huids
Zo'n 20 procent van de appels is niet geschikt voor consumptie, simpelweg omdat de supermarkt geen appel wil met hagelschade. Zonde om niet te gebruiken, vinden wij. Daarom zochten wij naar iets nieuws!
CéDaRí, c'est la vie. Een lekkere frisse cider. Vernoemd naar de drie dochters, Céline, Danaé en Richelle.
In het najaar van 2017 begon het met een wijncursus. Even iets anders aan het hoofd dan alle exportproblemen, Rusland dat de grenzen dichtgooide en alle verhagelde appels (2016), de bevroren bloesem door hevige nachtvorst (2017) en in 2018 weer een jaar met flinke hagelschade. Op zoek naar een oplossing voor de verpeste oogst.
Van de wijncursus werd geleerd dat je heel veel kunt met wijn, en dat deze ook te maken valt van appels en peren. Het productieproces begint. Vallen, opstaan en heel veel leermomenten. Hieruit kwam vooral naar voren dat een appel- of perenwijn bijna niet kan concurreren met de bekende druivenwijn. Daarom ging de zoektocht door, en dit leidde tot resultaat.
In vele landen om ons heen heerst er van oudsher nog een cidercultuur, alleen Nederland heeft zich dit laten afnemen door de biergiganten, en hier willen wij iets mee doen. Zuid-Limburg is een echte fruitstreek en het zou geweldig zijn als juist hier de ciderconsumptie weer op de kaart komt. Al zullen niet alle tweede soort appels verwerkt kunnen worden, is het toch mooi om te zien dat een gedeelte voor een nette prijs geconsumeerd kan worden en er veel voedselverspilling wordt tegengegaan. Dit werd onze inspiratiebron: appels en peren die vanwege kleine beschadigde plekjes niet worden opgenomen in het assortiment van de supermarkt gebruiken om een lokaal, puur en eerlijk product te maken, appelcider.
Cider productie
Als eerste worden de appels per ras apart gewassen. Ze worden vermalen en daarna met een ballonpers tot sap geperst. Wist je dat er van 1 kilo appels 60% sap overblijft? De droge pulp die hierna overblijft wordt naar de dieren gebracht, zo wordt er 0% verspild! Vervolgens worden de suikers en zuren gemeten en wordt er een keuze gemaakt welk soort gist geschikt is. Verder wordt er sulfiet gebruikt om een heldere en houdbare cider te maken. Voor ons is het van belang dat het product zo weinig mogelijk toevoegingen bevat buiten de benodigde gist en sulfiet. Het aroma van de appels is dus erg belangrijk omdat dit uiteindelijk de smaak beïnvloedt.
Gaande het productieproces kwamen wij bij het product appelcider, een frisse dorstlesser waarmee we het gevoel van saamhorigheid en bourgondisch genieten willen overbrengen aan de consument.
